GHB

یک داروی افسردگی سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که اغلب به آن "داروی مهمانی" یا "داروی تجاوز به عنف" می‌گویند. نوجوانان و جوانان در بارها، مهمانی‌ها، کلوپ‌ها و جشن‌های شبانه از GHB به‌صورت غیرقانونی سوءاستفاده می‌کنند و اغلب آن را به نوشیدنی‌های الکلی اضافه می‌کنند.

گزارش‌هایی مبنی بر احساس سرخوشی، افزایش میل جنسی و آرامش به‌عنوان اثرات مثبت مصرف GHB وجود دارد. با این حال، عوارض جانبی منفی این دارو شامل تعریق، از دست دادن هوشیاری، تهوع، توهم، فراموشی و کما می‌باشد.

Xyrem (سدیم اکسی‌بات)، یک داروی تجویزی با نام تجاری توسط سازمان غذا و دارو (FDA) در سال 2002 برای درمان نارکولپسی، یک اختلال خواب که باعث خواب‌آلودگی بیش از حد و حملات مکرر خواب در طول روز می‌شود، تأیید شد. Xyrem یک داروی بسیار تحت نظارت در ایالات متحده است که یک ماده کنترل شده در جدول III است و نیاز به ثبت نام بیمار در یک برنامه دسترسی محدود دارد.

GHB همچنین یک متابولیت طبیعی از انتقال دهنده عصبی مهارکننده گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) موجود در مغز است. متابولیت طبیعی GHB در غلظت های بسیار پایین تری در مغز نسبت به سطوحی که در هنگام سوء مصرف دارو یافت می شود وجود دارد. در نتیجه تخمیر، GHB طبیعی نیز ممکن است در مقادیر کم اما ناچیز در برخی آبجوها و شراب ها یافت شود.

روش های سوء استفاده از GHB

GHB به‌عنوان یک داروی بی‌بو و بی‌رنگ، اغلب با الکل مخلوط شده و به‌صورت نامحسوس به قربانیان تجاوز جنسی، قبل از حمله، داده می‌شود. ممکن است طعم صابونی یا نمکی داشته باشد. استفاده از آن برای تجاوز جنسی باعث شده GHB به‌عنوان "داروی تجاوز " شناخته شود. قربانیان به دلیل اثرات آرام‌بخش GHB بی‌تحرک می‌شوند و قادر به مقاومت در برابر حمله جنسی نیستند. GHB همچنین می‌تواند در قربانی باعث فراموشی شود.

گروه‌های معمول مصرف‌کننده شامل دانش‌آموزان دبیرستانی و دانشگاهی و شرکت‌کنندگان در مهمانی‌های شبانه هستند که برای اثرات سرخوش‌کننده از GHB استفاده می‌کنند.

همچنین تصور می‌شد که GHB به دلیل تحریک سنتز پروتئین، اثرات آنابولیک دارد و توسط بدنسازان برای عضله‌سازی و کاهش چربی استفاده می‌شد.

GHB در خیابان ها یا از طریق اینترنت به شکل مایع یا به عنوان یک ماده پودر سفید برای استفاده غیرقانونی خریداری می شود. این دارو به صورت خوراکی مصرف می شود و اغلب با الکل ترکیب می شود. بیشتر GHB موجود در خیابان ها یا اینترنت در آزمایشگاه های غیرقانونی تولید می شود. GHB ممکن است با آلاینده های ناشناخته مخلوط شود که ممکن است سمیت آن را بدتر کند.

در سال 1990، سازمان غذا و دارو (FDA) توصیه‌ای صادر کرد که استفاده از GHB را غیرایمن و غیرقانونی اعلام کرد، مگر اینکه تحت پروتکل‌های مورد تایید FDA و تحت نظارت پزشک باشد. در مارس 2000، GHB در جدول I قانون مواد کنترل شده قرار گرفت.